01 Ağustos 2009

döneceğimi söylemiştim ya da sözler tutulmak için verilir


bir söz verdiğinizde onu havaya bırakırsınız; söz yolculuğuna başlar. zamanı ise geldiğinde sözün yeryüzüyle buluştuğu noktada olur ve sözünüzü tutarsınız. aslında her şey bu kadar basit.
fakat sözün düştüğü yerde olabilmek şimdiye kadar hiç böylesine zor olmamıştı.

haritanın diğer ucundaydım ve geri dönememe olasılığım cebimdeydi hep. yedi diyardan insan tanıdım, onlara sahip çıktım, onlara canımı emanet ettim. bugün buradayım, fakat aklım orada. çünkü her zaman orada birileri olacak.

25 yıldır oluk oluk akan kan, bilmem neden hep sıvaları dökülmüş evlere gelen acı haberler ve beyaz saçlı adamların “artık bizi oğlunuz kabul edin” kabilinden açıklamaları durmayacak.

bu ne zaman olsa artık iki kere üzüleceğim. çünkü oradaydım. ve inanın, oralar son günlerinizi geçirmek isteyeceğiniz türden yerler değil.

allah hepsini korusun.
frontpage hit counter