22 Ocak 2006

histerik

koluma girdi yürümeye başladık.sandalyede oturan sakallı bir adam elindeki çizim kağıtlarına bir şeyler karalıyordu.göz göze geldik."çok güzel çizerim, otursananıza iki dakka"dedi."kalsın dedim", "biz zaten karikatürüz."
karanlık bir bara girdik, oturduk.çakmağımı eline aldı, gazı çekmeye başladı içine. "salak" dedim "öyle ölünmez, tüpü açmalısın"."olsun dedi, ölüyormuş gibi yapmak daha keyifli". karikatürdük.

4 yorum:

seher dedi ki...

ölüyormuş gibi yapmak ne kadar keyifliyse yaşıyormuş gibi yapmak da bi o kadar ağrılı...
haklısın karikatürüz !

Parfe dedi ki...

histerik de neymiş?
karikatürler mi histerikmiş?
karikatürler kızar mıymış?
ben bu otobüsteki en hüzünlü cümleyim, resmim yok. diğerleriyse sadece karikatür.

Adsız dedi ki...

Karükatüristik karakterlerle avutalım dünyayı,yaşasınn...Ve ölü benliğimizle barışıkmışız gibi yapalım...Yukardan bakana da mistik gelsin tüm bu olanlar...

Aslı Aker dedi ki...

Her sözcük, bir bir serildi gözümün önüne.. Her satırda ayrı bir fotoğraf gördü gözlerim.. Ne iyiydi, o karikatürlük.. Yaşamakla, silinmek ve ebedi olmak arasında sıkışmak.. İçimi güzelleştirdi bu yazı.. İyi geldi bana..